kwatermistrz armii "Warszawa" (od 7 IX 1939), dowódca załogi "Cytadeli" (od 25 IX 1939)
Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:
"Virtuti Militari" kl. IV i V (nr 7349), Krzyż Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych (czterokrotnie), francuska Legia Honorowa, Order Odrodzenia Polski, kl. IV i V
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
12 maj 1976
Miejsce śmierci:
Warszawa
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 21 IV 1895 w Zakopanem. W latach szkolnych 1906-1914 był uczniem c.k. gimnazjum w Nowym Targu, każdą klasę kończąc jako "chlubnie uzdolniony". Ustny egzamin dojrzałości - z odznaczeniem - złożył w dniach 8-10 VI 1914. Od 1912 był członkiem Związku Strzeleckiego. Jako komendant szkolnej Drużyny strzeleckiej w VIII 1914 agitował po podhalańskich wsiach za wstępowaniem do Legionów, do których sam również wstąpił. Początkowo dowodził plutonem 14 kompanii IV baonu 2 pp LP, skąd przeniesiono go do 3 pp LP, gdzie dowodzi 1 plutonem 11 kompanii, potem 5 kompanią. Uczestniczył w całej kampanii wojennej pułku. Mianowany chor. piech. 25 VI 1915. W czasie bitwy pod Huziatynem 16 VI 1916 został ranny w nogę i skierowany na leczenie do szpitala twierdzy nr 4 w Krakowie. Po wyleczeniu ran powraca do służby w 3 pp. Uczestniczy w walkach na froncie wołyńskim. Z dniem 1 XI 1916 mianowany ppor. piech. Po kryzysie przysięgowym w VII 1917 służy w Polskim Korpusie Posiłkowym. Uczestniczył w zbrojnym przejściu oddziałów II Brygady LP przez front pod Rarańczą 15/16 II 1918. W V 1918 brał udział w bitwie pod Kaniowem. Od początku XI 1918 służy w WP. Awansowany do stopnia por. sł. st. piech. Od 20 XI 1918 do 14 VI 1919 był komendantem klasy 11 H w szkole Podchorążych Piechoty. Awansowany 1 III 1919 do stopnia kpt. sł. st. Od 2 I 1920 do 14 VI 1920 był słuchaczem kursu szkoły Sztabu Generalnego Warszawie. Po jego przerwaniu od IV 1920 dowodził baonem 18 pp, potem w stopniu mjra dowodzi 18 pp w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Zweryfikowany po wojnie w stopniu mjr sł. st. piech. z starszeństwem od 1 VI 1919. Od 2 I 1921 do połowy IX 1921 ponownie przebywa na kursie Szkoły Sztabu Generalnego. Po ukończeniu szkoły pozostaje w szkole jako asystent w katedrze operacyjnej służby sztabów. Do stopnia ppłk SG piech. awansowany 1 I 1928. W latach 1928-1929 był kierownikiem tej katedry. Był współtwórcą systemu zaopatrzenia, uznanego za oficjalnie obowiązujący w WP. W latach 1928-VI 1933 pełnił funkcję szefa Oddziału IV Sztabu Głównego, a następnie od VII 1933 do 1935 dowodził 51 pp w Brzeżanach. Awansowany do stopnia płk dypl. sł. st. 1 I 1936. Następnie w okresie 1936-1939 ponownie szef Oddziału IV Sztabu Głównego WP. Wiosną 1939 przeniesiony na stanowisko kwatermistrza DOK I w Warszawie. Podczas kampanii wrześniowej 1939 od 7 IX 1939 pełnił funkcję kwatermistrza w Dowództwie Obrony Warszawy i dowództwie Armii "Warszawa". Od 25 IX 1939 d-ca załogi "Cytadeli". Po kapitulacji Warszawy od 29 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu VII A w Murnau. Uwolniony z niewoli 29 IV 1945 przez wojska amerykańskie. Powrócił potem do Polski. Mieszkał w Warszawie i pracował w spółdzielczości. Zmarł 12 V 1976 w Warszawie.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, wyd. V popr. i uzup., Warszawa 1985, s. 45, 153, 216, 286 i 336.
Wróblewski J., Armia „Łódź” 1939, Warszawa 1975, s. 387.
Hyc Jan - , płk dypl., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=564 [dostęp: 20. 03. 2013.].
Sprawozdania Dyrekcji c.k. gimnazjum w Nowym Targu.
Badania Jacka Waksmundzkiego.
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2013-03-20 23:49:35 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
