Nowakowska: " Warto w tym miejscu przybliżyć postać gen. Michała Gutowskiego. Wychowanek słynnego Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie wielki nacisk kładziono na wyszkolenie jeździeckie. Szkoła grudziądzka była przed II wojną światową polskim centrum kawaleryjskim, w którym szkolili się także żołnierze spoza Polski. Gen. Gutowski należał do najsławniejszych jeźdźców, brał z powodzeniem udział w wielu zawodach konnych. W czasie bitwy nad Bzurą został ranny pod Walewicami. Później służył pod dowództwem generała St. Maczka; odznaczony m. in. Orderem Virtuti Militari V i IV klasy oraz francuską Legią
Honorową. Obecnie pełni honory "generała kawalerii" w czasie corocznych Zjazdów Kawalerzystów II Rzeczypospolitej organizowanych w Grudziądzu. Mimo podeszłego już wieku ( 16 września kończy 95 lat!), gen. Gutowski jest osobą w pełni władz umysłowych i fizycznych. Jak się przyznał, taką kondycję zawdzięcza uprawianiu jeździectwa (dopiero w wieku 90 lat zrezygnował z jazdy konnej), prostemu trybowi życia oraz regularnemu piciu wody mineralnej. Poza nienaganną prezencją i wyprostowaną sylwetką, gen. Gutowskiego charakteryzuje także żywe poczucie humoru połączone z niebywałą wprost elegancja bycia, co powoduje, że przebywanie w jego towarzystwie jest wielką przyjemnością."
Historia pochówku:
Źródła:
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 488.
Abraham R., Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury, Warszawa 1969, s. 94 i 374 (dalej: Abraham 1969).
Nowakowska I., Gmina tradycjami słynąca, [w:] Wędrownik, Kwartalnik Krajoznawczy RPK PTTK w Łodzi,
III (385) 2005, s. 8 (dalej: Nowakowska).
Knoll Cz., Matuszewski O., Wielkopolska Brygada Kawalerii, Poznań 1988r., s. 51 /52, Aneks nr 4 - s. 56 (dalej: Knoll, Matuszewski).
Uwagi:
Knoll, Matuszewski: "Z Wielkopolskiej Brygady Kawalerii do znakomitych jeźdźców zaliczali się m.in.:
- z 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich: płk A. Pragłowski, rtm. R. Dowbór, por. St. Czerniawski, por. M. Gutowski, por. P. Laskowski, por M. Tuski, por. Walicki, por. L. Woźniak.
Jeźdźcy z Wielkopolskiej Brygady Kawalerii zapisali na swoich kontach szereg cennych sukcesów:
- jeźdźcy z 17 pułku ułanów w mistrzostwach Armii w 1933r. wywalczyli I wicemistrzostwo zespołowe, w 1934r. mistrzostwo zespołowe, a indywidualne por. M. Gutowski; również w 1935r. wywalczono mistrzostwo zespołowe, a indywidualnie I wicemistrzem został por. M. Tuski."
Abraham 1969, s. 94: " Gutowski ranny, z prowizorycznym opatrunkiem, pozostał w linii i prowadził natarcie dalej. Oto jego krótka, a jakżeż wymowna w swej treści relacja o boju pod Walewicami: ...Kiedy zaczynało dnieć, stawy rybne pozostały za nami. Teren równy, tylko parę kępek zarośli. Z Walewic niemieckie karabiny maszynowe sieką bez przerwy. Podchodzimy skokami i rzucamy granaty. Dowódca 1 plutonu, por. Józef Madaliński, podrywając swój pluton do skoku, dostaje postrzał w szczękę i pada na ziemię. Ogień nieprzyjaciela wzmaga się, widoczność coraz lepsza. Dowódca 2 plutonu, ppor. Roman Nitecki, dostaje serię z pistoletu maszynowego w głowę i piersi i pada martwy. Jego pluton obejmuje wachm. Walczak i nacieramy dalej. Wdzieramy się do wsi. W ostatnim już skoku dowódca 3 plutonu, ppor. Henryk Siudziński, dostaje postrzał w okolice serca i ginie na miejscu. Równocześnie z 1 szwadronem plutony czwartego szwadronu, prowadzone przez por. Stefana Stankiewicza, wdzierają się od tyłu do dworu Walewice. Zadanie wykonane..."
Ostatnie zmiany: 2013-08-30 23:46:27 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
Na tej stronie, podobnie jak w wielu innych publikacjach, w tym także naukowych, podaje się błędnie, że M.Gutowski otrzymał Złoty i Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari za kampanię wrześniową 1939 r. (J.Taborski, 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego. Dzieje, tradycja i współczesność. Toruń 2005, s. 233., W.Handke, K.Handke, Kalendarium garnizonu leszczyńskiego 1920-2000. Leszno 2003, s. 89., także na stronie internetowej MON http://www.mon.gov.pl, Uroczystości pogrzebowe gen. bryg. w st. spocz. Michała Gutowskiego). R. Urban, Jeźdźcy-olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Gorzów Wlkp. 2012, s. 80. Kwestia ta jednoznacznie została wyjaśniona przez prof. Bogusława Polaka. W „Virtuti Militari 1919-1997. Wybór źródeł”. Wybór i oprac. B.Polak, Koszalin 1999 na s. 262 zamieszczony jest Rozkaz Naczelnego Wodza gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego z dnia 25 VIII 1944 r. w sprawie nadań Orderu Virtuti Militari V klasy dla oficerów i żołnierzy 1 Dywizji Pancernej znajdujący się w zbiorach Instytutu im. gen. Sikorskiego w Londynie (sygn. akt IPMS,A.XII.77/45). Wśród odznaczonych żołnierzy znajduje się rtm. M.Gutowski. Ta sama informacja zawarta jest w jego biogramie zamieszczonym w „Księdze kadetów II Rzeczypospolitej”. Błąd ten bierze się prawdopodobnie z korzystania z informacji zawartych w książce dowódcy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii gen. bryg. Romana Abrahama, Wspomnienia znad Warty i Bzury. Warszawa 1998, s. 303. Generał, którego znalem osobiście, nosił na mundurze VM 5 kl.
