# 24 VIII 1939 - zmobilizowany na mocy mobilizacji powszechnej przez 7 Batalion Saperów w Poznaniu (oddział pokojowy, nie występował w wojennej organizacji Wojska Polskiego);
Auszeichnung:
September 1939 – Kampfweg:
"Jedyna zachowana informacja o okresie po 1 września 1939 roku to odręczna notatka mówiąca o tym, że 7 września 1939 roku był pożegnać się ze swoją rodziną, najprawdopodobniej w Witkowie pod Gnieznem" (tradycja rodzinna)
Poległ podczas nalotu lotnictwa niemieckiego, ugodzony w serce serią pokładowego karabinu maszynowego, co spowodowało natychmiastowy zgon (archiwum rodzinne / rodzinna tradycja)
"Z posiadanych informacji wynika, że spoczywa w jednej z kwater wojennych cmentarza w Iłowie (archiwum rodzinne / rodzinna tradycja)
Gedacht:
Tak
Form des Gedenkens:
inskrypcja na jednej z dwudziestu sześciu zbiorczych imiennych tablic epitafijnych kwatery wojennej na cmentarzu parafialnym w Iłowie
Das bei dem Beerdigten gefundene Depot:
Deponierungsplatz:
Lebenslauf:
Ludwik Frankowski urodził się 22 sierpnia 1906 roku w Gnieźnie jako syn szewca Telesfora Frankowskiego i Marianny z Pawlaków. Z miastem swych urodzin związany był do początków września 1939 roku. W wieku 28 lat ożenił się z Martą Heleną z Płócienników. W roku 1935 z tego związku przyszedł na świat jego syn Aleksander. Przed 1939 rokiem małżonkowie przeszli w stan separacji. 24 sierpnia 1939 roku, w ramach mobilizacji powszechnej, Ludwik Frankowski został powołany do Wojska Polskiego przez 7 Batalion Saperów w Poznaniu. W kampanii 1939 roku walczył m.in. w bitwie nad Bzurą. Poległ 17 września w Załuskowie pod Iłowem.
Erinnerungen:
Burial Geschichte:
"Z przekazów rodzinnych wynika, że poległ w okolicach Iłowa, gdzie został pochowany. Krótko po wojnie ciało zostało ekshumowane i przeniesione do kwatery wojskowej cmentarza w Iłowie" (tradycja rodzinna)
Grabsuche:
Z przekazów rodzinnych wynika, że w chwili wybuchu wojny Ludwik Frankowski był w stanie separacji żoną. W sierpniu 1941 r. Marta Helena Frankowska poszukiwała śladów męża poprzez Niemiecki Czerwony Krzyż, wskazując, że poległ między Iłowem a Warszawą, a w 1946 r. złożyła w Sądzie Grodzkim w Gnieźnie wniosek o uznanie małżonka za zmarłego, załączając akt urodzenia i małżeństwa oraz podając nazwiska dwóch świadków jego śmierci. Rozpatrując sprawę, sąd przesłuchał wskazanych we wniosku świadków, w tym jednego naocznego, który uczestniczył ponadto w polowym pochówku poległego. Drugi ze świadków, który dostał się do niewoli niemieckiej w okolicach Iłowa w dniu 18 września 1939 r., zeznał, że szukał Ludwika w obozie jenieckim, gdzie od kolegów dowiedział się, że poległ on dzień wcześniej. To uprawdopodobnia figurującą w źródłach datę śmierci - 17 września 1939 r. Dopiero nowoczesne środki komunikacji, jak Internet, pozwoliły po kilkudziesięciu latach od opisywanych wydarzeń nawiązać kontakt z Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą w Sochaczewie, skąd członkowie rodziny otrzymali informację o pochówku Ludwika Frankowskiego w Iłowie.
Quellen:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 200 (dalej: KPŻP).
Archiwum rodzinne: 1) Wypis z aktu urodzenia nr 532/1906 sporządzony 13 II 1951 r. przez Urząd Stanu Cywilnego Gniezno-Miasto; 2) Odpis skrócony aktu zejścia nr 449/1946 sporządzony 24 X 1946 r. przez Urząd Stanu Cywilnego Gniezno-Miasto.
Tradycja rodzinna (zebr. Marcin Lisiecki, wnuk wujeczny pochowanego).
[1] a) Ludwik (źródło: KPŻP; archiwum rodzinne - 2); b) Ludwig (źródło: archiwum rodzinne - 1); [2] a) 22 sierpnia 1906 (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) brak danych (źródło: KPŻP); [3] a) 17 września 1939 (źródło: KPŻP); b) 30 września 1939, godz. 24.00 (źródło: archiwum rodzinne - 2); [4] a) Załusków - w formie zniekształconej: "w Załuskach" (źródło: KPŻP); b) Iłów (źródło: archiwum rodzinne - 2);
Letzte Änderungen: 2017-06-01 02:23:45 by redakcja |
Wenn Sie die Daten ändern möchten, drücken Sie -
