Virtuti Militari kl. IV nr ooo16,
Virtuti Militari kl. V,
Krzyż Niepodległości,
Order Polonia Restituta kl. IV,
Krzyż Walecznych 4x,
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.
Ur. 3 XII 1888we Lwowie, syn Józefa i Barbary z d. Rydel. W latach 1900-1907 uczęszczał do gimnazjum we Lwowie, gdzie w 1907 zdał egzamin dojrzałości. W latach 1907-1914 studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W okresie VIII 1910-VIII 1911 ukończył jednoroczną szkołę oficerską w 5 potem w 3 pułku Obrony Krajowej armii austriackiej. Mianowany w 1913 ppor. art. W latach 1911- 1 VIII 1914 w Polskich Drużynach Strzeleckich, gdzie był d-cą szkoły podchorążych ZS. Po wybuchu i wojny światowej 1 VIII 1914 zmobilizowany do armii austriackiej walczył na froncie rosyjskim jako d-ca plutonu 19 p. Obrony Krajowej. 23 III 1915 dostał się do niewoli rosyjskiej i przebywał w obozie jenieckim do 6 VI 1918. Po uwolnieniu z niewoli od 6 VI 1918 do I 1920 służył w 5 DP Wojska polskiego na Syberii. Dowodził kompanią potem baonem 1 p. strzelców. Awansowany do stopnia kpt. piech. w I 1919. Po kapitulacji 5 DP w I 1920 w niewoli bolszewickiej, skąd udało mu się uciec do Harbinu, gdzie od II 1920 był d-cą Legii Oficerskiej. Awansowany do stopnia mjr w 1920. Po powrocie do Polski służy w WP. Bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 na stanowisku d-cy 1 Syberyjskiego pp, przemianowanego później na 82 pp, którym dowodził od 18 VII 1920 do 1 IV 1927. Awansowany do stopnia ppłk sł. st. piech. 15 VIII 1922, a do stopnia płk 15 VIII 1924. Jednocześnie w okresie od XI 1921-II 1922 ukończył w Rembertowie kurs dla d-ców pułków, a w V 1925 kurs w Centralnej Szkole Strzelania w Toruniu. Od 1 IV 1927 do X 1937 był d-cą piechoty dywizyjnej 30 DP w Kobryniu z przerwą od 10 XI 1932-10 VIII 1933 na kurs w centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. Od X 1937 dowodził 10 DP w Łodzi, którą dowodził podczas kampanii wrześniowej 1939 w składzie Armii „Łódź”. Mianowany gen. bryg. 19 III 1938. Od 3 IX 1939 dowodził GO „Sieradz”. 10 IX 1939 przebił się z częścią 10 DP do Warszawy. Następnie skierowany na Lubelszczyznę uczestniczył w bitwie pod Tomaszowem Lub., gdzie dowodził GO swego imienia. Po kapitulacji 27 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z obozu 29 IV 1945 przez wojska amerykańskie wstąpił do II KP we Włoszech. Następnie po krótkim pobycie w II KP wyjechał do Wlk. Brytanii. Zamieszkał w Londynie, gdzie zmarł 29 IV 1963. Jego prochy zostały przewiezione do Polski i pochowane na cmentarzu Powązki w Warszawie.
Odznaczony; VM kl. IV, nr ooo16 i 5, KN, Orderem Polonia Restituta kl. IV, KW 4x, ZKZ z M.
Żonaty z Eugenią Krzesińską. Miał syna Jerzego – Wojciecha /ur.1925/ architekta zam. w Toronto.
CAW. VM 65-5603, ap. 372;
Roczniki oficerskie MSWoj. 1923,1924,1928,1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
T. Jurga. Obrona Polski 1939. W-wa 1990;
T. Kryska-Karski – St. Żurakowski. Generałowie Polski niepodległej. W-wa 1991;
L. Głowacki. Działania wojenne na Lubelszczyźnie w 1939. Lublin 1976.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=563
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
T. Jurga, Obrona Polski 1939, Warszawa 1990.
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2011-12-25 13:51:23 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
