Karta weterana

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Piechota
Stopień:	ppor.
Przydział na 1 września 1939:	17 DP
Jednostka:	68 pp

Funkcja na 1 września 1939:	dowódca 1 plutonu w kompanii przeciwpancernej
Przydział po 1 września 1939:
Funkcja po 1 września 1939:

Przebieg służby wojskowej:
Odznaczenia:	Głowacki 1969: Krzyż Walecznych (w listopadzie 1966r. za całokształt walk w kampanii 1939r.) - 2 krotnie
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:

Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:	Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, s. 96, 113, Aneks 1 - s. 144, Aneks 4 - s. 176 (dalej: Głowacki 1969). Zdjęcie główne - Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969.
Uwagi:	Głowacki 1969: "21 IX 1939r. powtórnie ranny w Janówku." Głowacki 1969, s. 96: " Dnia 17 września polegli w Budach Starych: Czesław Falak - dowódca kompanii przeciwpancernej 68 pp, st. sierż. Franciszek Kempski i plut. Franciszek Hyla; w Marysinie ppor. rez. Edmund Pawlak - adiutant 3 dywizjonu 17 pal. Ranni zostali: por. rez. Jan Jasiński - dowódca batalionu marszowego 68 pp (ranny koło Juliopola, obie nogi przestrzelone, zmarł z ran w szpitalu w szpitalu w Łodzi 11 listopada 1939r.), ppor. Stanisław Czernicki i ppor. Władysław Janowski - dowódca 3 kompanii oraz ppor. rez. Henryk Rzeźnik - dowódca 9 kompanii." Głowacki 1969, s. 113: " 21 września. [...]. Około godziny 13.00 we wsi Janówek, na przednim skraju obrony 68 pułku piechoty, ukazały się dwa czołgi, w jednym z nich przybył parlamentariusz z tłumaczem. O godzinie 13.50 z polecenia dowódcy przeprowadził z nimi rozmowę kpt. Lucjan Jankowski w obecności por. W. Skrzydły i ppor. S. Czernickiego. Niemcy zażądali natychmiastowego poddania się polskich oddziałów walczących w lasach, grożąc w razie stawiania dalszego oporu zniszczeniem oddziałów huraganowym ogniem lotnictwa i artylerii. […]. Straty polskie, mimo dużego nasilenia ognia, były nieznane. Ciężko ranny został ppor. Stanisław Czernicki.”