od 13 IX 1939, po przebiciu się do Modlina dowódca na odcinku „Twierdza”
Przebieg służby wojskowej:
Awanse:
chorąży – 1913
podporucznik – 1914
porucznik – 1915
kapitan – 1918
major – 1920
podpułkownik – 1922
pułkownik – 1924
generał brygady – 1936
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V,
Krzyż Niepodległości,
Polonia Restituta kl. IV,
Krzyż Walecznych,
Złoty Krzyż Zasługi.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
8 maj 1946
Miejsce śmierci:
w Nicei
Obecne miejsce spoczynku:
w Nicei
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 29 X 1889 w Przemyślu, gdzie w 1909 ukończył gimnazjum uzyskując świadectwo dojrzałości. W latach 1909-1914 studiował na Wydziale Prawno-Politycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1913 ukończył szkołę oficerów rezerwy art. Awansowany do stopnia chor. Po wybuchu wojny od VIII 1914 służy w armii austriackiej. Mianowany ppor. art. Następnie na wojennym kursie szkoły oficerskiej w Przemyślu. W VIII 1915 mianowany por. art. służył w 30 Pułku Artylerii Polowej 21 Dywizji Strzelców, a następnie w 24 Pułku Artylerii polowej. W 1916 walczył na froncie rumuńskim, potem do II 1918 na froncie włoskim. Mianowany kpt. art. w 1918. Od III 1918 w II Brygadzie LP. Od 2 XI 1918 służył w WP, był do 1 III 1919 d-cą baterii zapasowej w 11 pap, a następnie d-cą dywizjonu w 2 pac, potem do 16 X 1919 d-ca 2 pac. Od 16 X 1919 d-ca dywizjonu w 4 pac. W 1920 ukończył w Centrum Wyszkolenia Art. w Warszawie kurs d-ców dywizjonu /1-15 III 1920/, a w 1921 kurs w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu. Awansowany w 1920 do stopnia mjr sł. st. art. Od 17 IV 1921 d-a 4 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej, potem do XII 1921d-ca dywizjonu w 8 pac. Od 12 XII 1921 instruktor na kursie d-ców dywizjonów w Szkole Strzelania Art. w Toruniu. Awansowany do stopnia ppłk sł. st. art. w 1922. Od 24 I 1924 do 21 I 1930 był z-cą d-cy 3 pap w Zamościu. 15 VIII 1924 awansowany na stopień płk sł. st. art. Następnie od I 1930 do III 1932 d-ca 6 Grupy Artylerii we Lwowie. Od 14 III 1932 do 1936 pełnił funkcję d-cy piechoty dywizyjnej 19 DP w Wilnie. 1 I 1936 mianowany gen. bryg. W latach 1936-1937 szef Departamentu Artylerii MSWoj. Od 1937 d-ca 30 DP w Kobryniu, którą dowodził podczas kampanii wrześniowej 1939 w składzie Armii „Łódź”. Od 1 IX 1939 dowodzi 30 DP w ciężkim walkach granicznych, następnie w walkach opóźniających, pod Szczercowem, Jeżowem i Żyrardowem, potem po przebiciu się do Modlina od 13 IX 1939 d-ca na odcinku „Twierdza”. Po kapitulacji Modlina od 29 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VIIa w Murnau. Po odzyskaniu wolności 29 IV 1945 wyjechał do Francji i zamieszkałą w Nicei, gdzie zmarł 08 V 1946.
Odznaczony: VM kl. V, KN, Polonia Restituta kl. IV, KW, ZKZ.
Roczniki oficerskie 1924,1928,1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939; Kraków 2006;
St. Źurakowski. Generałowie Polski Niepodległej. W-wa 1991;
T. Jurga. Obrona Polski 1939. W-wa 1990.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=562
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Stawecki P., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994.
Jurga T., Obrona Polski 1939, Warszawa 1990, s. 470 i 755/756 (dalej: Jurga).
Kryska-Karski T., Żurakowski S., Generałowie Polski Niepodległej, Wydanie uzupełnione i poprawione, Warszawa 1991, s. 82.
http://www.stankiewicze.com/vm/vm_so.htm - Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari (dalej : Lista – Stankiewicze).
Uwagi:
Jurga, s. 470: " Na swoich posterunkach pozostawali nadal tylko dowódca 30. DP gen. Cehak oraz dowódca Wołyńskiej BK płk. Filipowicz, obaj wyróżniający się odwagą, obowiązkowością i umiejętnościami dowódczymi."
Lista – Stankiewicze:
Cehak Leopold Jan - gen.bryg. - PSZ - VM V kl. - 1939-45.
Cehak Leopold Jan - gen.bryg - PSZ - VM IV kl. - 1939-45.
Ostatnie zmiany: 2012-03-13 07:51:38 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
