# 15 VIII 1932 - 30 VI 1933 - w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu;
# z dniem 1 I 1935 - po odbytych ćwiczeniach aplikacyjnych awansowany na stopień ppor. rez. kaw.;
# 1939 - na kursie dla dowódców baterii dział ppanc.;
# VIII 1939 - zmobilizowany do 7 pułku strzelców konnych w Poznaniu;
Odznaczenia:
Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. V (Krzyż Srebrny, pośmiertnie)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z 7 psk, m.in. w bitwie nad Bzurą
Data śmierci:
14 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:
Brochów
Przyczyna śmierci:
zmarły z ran
Okoliczności śmierci:
Zmarł na punkcie opatrunkowym z ran odniesionych podczas odpierania uderzenia niemieckiej broni pancernej. Jak relacjonował rtm. Zbigniew Szacherski, wówczas II zastępca dowódcy 7 pułku strzelców konnych: "Stałem z pułkownikiem koło kościoła, przy drodze do mostu. Tędy odsyłały szwadrony swoich rannych do punktu opatrunkowego w jednej z chat pod mistrzewickim lasem. Jako pierwszych przynieśli ppor. Ignacego Bukowieckiego i dwu st. strzelców z plutonu działek ppanc. Wszyscy trzej byli nieprzytomni. Niebawem rannych zaczęło przybywać. Nie mieliśmy żadnych środków, aby ulżyć im w cierpieniach, a od punktu opatrunkowego dzielił nas 1 km. Pułkownik kazał więc sprowadzić telefonicznie taczanki, aby przyspieszyć i usprawnić transport rannych. Zanim jednak przybyły, skonał ppor. Bukowiecki, a wkrótce po nim st. strzelec Bazyli Motluk" (Szacherski 1966, s. 143).
krzyż betonowy z imienną tabliczką epitafijną na jednej z mogił zbiorowych cmentarza wojennego w Laskach (stopień: por.)
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:
Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Bezpośrednio po śmierci zwłoki Ignacego Bukowieckiego złożono w mogile zbiorowej przy kościele parafialnym w Brochowie. Jak wspominał rtm. Zbigniew Szacherski: "Między kościołem a okalającym go murem strzelcy wykopali grób. Przenieśliśmy tam zmarłych. Towarzyszyło im kilkanaście osób: dowódca pułku z pocztem, koledzy z plutonu ppanc. Ogień na Brochów trwał. Płk Królicki stanął przy grobie, zdjął hełm i powiedział: »Za dusze poległych na polu chwały zmówimy Ojcze nasz, Zdrowaś Maryja i Wieczny odpoczynek«. Ukląkł, a wszyscy poszli za jego przykładem i wszystkie głosy złączyły się w cichej modlitwie. Złożyliśmy ich we wspólnym grobie - dwóch żołnierzy, którzy przy swoich działkach razem walczyli i razem zginęli za Polskę. Później, a kilka dni dzieliło nas od tego etapu, kiedy nie stało już czasu, aby oddać ostatnią posługę najbliższym nawet przyjaciołom, nieraz wracała myśl do tego cichego pogrzebu w owym pięknym zakątku, w którym stanęli na ostatnim posterunku - dwaj strzelcy konni w obronie Brochowa" (Szacherski 1966, s. 143). W lutym 1951 r. szczątki zmarłego ekshumowano na Cmentarz Wojskowy w Warszawie, gdzie spoczywają do dziś.
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 116 (dalej: KPŻP).
Szacherski Z., Wierni przysiędze, Warszawa 1966, s. 143, 326 (dalej: Szacherski 1966).
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, wyd. V popr. i uzup., Warszawa 1985, s. 383, indeks nazwisk - s. 409 (dalej: Głowacki 1985).
Bukowiecki Ignacy - , ppor. rez. kaw., oprac. T. Łaszczewski, GENEALOGIA. Stankiewicze z przyjaciółmi, http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=562 [dostęp: 5 XI 2010] (dalej: Stankiewicze.com).
[1] a) 10 czerwca 1912 (źródło: KPŻP; Głowacki 1985); b) 12 lipca 1912 (źródło: Stankiewicze.com); c) brak danych (źródło: Szacherski 1966); [2] a) 7 psk (źródło: Szacherski 1966; Głowacki 1985; Stankiewicze.com); b) brak danych (źródło: KPŻP);
Ostatnie zmiany: 2018-08-05 21:11:43 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -