Karta poległego

Rodzeństwo:
Stan cywilny:
Małżonek:
Dzieci:
Ostatni adres:

Narodowość:
Wykształcenie:
Zawód:	oficer zawodowy

Wyznanie:
Tytuł naukowy:
Stanowisko:	zastępca dowódcy pułku

Stosunek do służby wojskowej:	żołnierz, zawodowa służba wojskowa

Numer ewidencyjny:
Powiatowa Komenda Uzupełnień (PKU):
Rejonowa Komenda Uzupełnień (RKU):
Związek operacyjny:	Armia Poznań

Rodzaj broni lub służby:	Kawaleria
Stopień:	mjr
Przydział na 1 września 1939:	Wielkopolska BK
Jednostka:	7 psk [1]

Funkcja na 1 września 1939:	II zastępca dowódcy pułku
Przydział po 1 września 1939:	7 psk
Funkcja po 1 września 1939:	I zastępca dowódcy pułku (od 9 września)

Przebieg służby wojskowej:	
Odznaczenia:	Order Wojenny "Virtuti Militari" kl. IV (Krzyż Złoty)
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:	wraz z 7 psk; 14 września - ranny

Data śmierci:	26 wrzesień 1939
Miejsce śmierci:	Giżyce
Przyczyna śmierci:	zmarły z ran
Okoliczności śmierci:	Zmarł w szpitalu wojennym w Giżycach w wyniku ciężkich ran odniesionych 14 września w boju w Mistrzewicach. Jak wspominał rtm. Zbogniew Szacherski: "Na czele tyraliery, która zbliżała się stopniowo do cmentarza [w Mistrzewicach], widzieliśmy stale mjra Budzika nie kryjącego sie niemal zupełnie. Jego odwaga i spokój porywały za nim żołnierzy. Nagle zniknął nam z oczu. Sądziliśmy, że zakryła go fałda terenu czy strzelcy, którzy podsunęli się do niego, myśleliśmy, że za chwilę ujrzymy go znów, jak nieustraszenie prze naprzód. Wypatrywaliśmy go z pułkownikiem przez dłuższą chwilę - jeszcze bez niepokoju. I nagle zobaczyliśmy go. Niosło go dwóch strzelców, zwisał bezwładnie, głowa - bez hełmu, opadała na piersi, z prawego uda i piersi spływała krew ciężkimi kroplami. Pułkownik zatrzymał strzelców, kazał położyć rannego na ziemi. Ukląkł przy przyjacielu, dotykał jego ciepłych jeszcze rąk i czoła. 'Paweł, czy słyszysz mnie, Paweł? Paweł, wszystko będzie dobrze - odpowiedz'. Ale oczy pozostały przymknięte, spopielała twarz i sine wargi nie poruszyły się, był już jakiś bezwład śmierci w tej szczupłej, kruchej, a tak bohaterskiej postaci. Wyczuł to też pułkownik, pocałował przyjaciela i zrobił znak krzyża na jego czole. Żołnierze zanieśli ciężko rannego do punktu opatrunkowego, skąd wraz z innymi przewieziony został do szpitala polowego w Giżycach przy szosie Sochaczew - Łąck. Nie mieliśmy go już nigdy zobaczyć" (Szacherski 1966, s. 126). "Dopiero po kapitulacji, w Warszawie, dowiedzieliśmy się o zgonie mjra Pawła Budzika, który ciężko ranny w początkowej fazie boju o Brochów przez kilka dni walczył ze śmiercią w szpitalu polowym w Giżycach" (Szacherski 1966, s. 157).
Pierwotne miejsce spoczynku #1:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #2:
Data ekshumacji:
Pierwotne miejsce spoczynku #3:
Data ekshumacji:
Obecne miejsce spoczynku:	Giżyce, kwatera wojenna
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:	Tak
Forma upamiętnienia:	1) Jedna ze zbiorczych imiennych tablic epitafijnych kwatery wojennej na cmentarzu parafialnym w Giżycach; 2) Tablica pamiątkowa poświęcona żołnierzom 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich wmurowana we wnękę lica zewnętrznego muru wokół kościoła parafialnego w Brochowie;
Przedmioty znalezione przy pochowanym:
Miejsce przechowywania ww. przedmiotów:

Życiorys:
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:	Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 114 (dalej: KPŻP). Urząd Gminy Iłów, Księga pochowanych - Cmentarz Giżyce (rękopis), poz. 489 (dalej: UG Iłów). Szacherski Z., Wierni przysiędze, Warszawa 1966, s. 126, 157, 311 (dalej: Szacherski 1966).
Uwagi:
Przypisy:	[1] a) 7 psk (źródło: UG Iłów; Szacherski 1966); b) brak danych (źródło: KPŻP);