Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.IV /nr 00153/,
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V,
Krzyż Walecznych,
Order Odrodzenia Polski kl.V,
Złoty Krzyż Zasługi.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
18 czerwiec 1986
Miejsce śmierci:
w Londynie
Obecne miejsce spoczynku:
Lokalizacja grobu:
Cmentarz Gunnersbury
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 9 VIII 1896 w Nowym Sączu, syn Antoniego i Eugenii z d. Męskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej od 1907 – 1915 uczęszczał do I Gimnazjum w Nowym Sączu, gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości. Działał aktywnie w Stowarzyszeniu Młodzieży „Promień” oraz w I Męskiej Drużynie Harcerzy, a od 1914 w Polskich Drużynach Strzeleckich. Latem 1915 wcielony do 32 pułku obrony krajowej armii austriackiej. Ukończył szkołę oficerską rezerwy. Brał udział w walkach na froncie rosyjskim i włoskim. Awansowany do stopnia chor., potem ppor. dowodził plutonem i kompanią. Od V 1918 działa w POW na terenie Krakowa, gdzie studiuje medycynę na UJ. Od XI 1918 w 5 pp Leg., gdzie dowodzi kompanią. Bierze udział w walkach o Przemyśl, potem w odsieczy Lwowa. Od II 1919 do IV 1921 d-ca kompanii w 9 pp Leg. Awansowany do stopnia por. sł. st. piech. w III 1919. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Walczył na froncie litewsko-białoruskim, na Polesiu i Wołyniu. Po wojnie zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. piech. z starszeństwem od 1 VI 1919. W latach IV 1921-IX 1926 dowódca kompanii, potem baonu w 9 pp Leg. w Zamościu. Awansowany do stopnia mjr sł. st. piech. 15 VIII 1924, następnie od IX 1926 do XII 1926 d-ca baonu w 9 pp. w 83 pp w Kobryniu, a następnie od XII 1926 do V 1929 kwatermistrz 9 pp Leg. w latach 1929-1931 studiuje w MSWoj. w Warszawie uzyskując tytuł oficera dyplomowanego. Od IX 1931 do XI 1934 szef sztabu 4 DP w Toruniu, potem od XI 1934 do X 1936 d-ca I baonu strzelców w Chojnicach. Awansowany do stopnia ppłk dypl. sł. st. piech. 1 I 1935. Od X 1936 do VII 1939 kierownik samodzielnego referatu operacyjnego w Oddziale III Sztabu Głównego WP. Od VII 1939 d-ca 3 pp Leg. w Jarosławiu, którym dowodził podczas kampanii wrześniowej 1939 w składzie 2 DP Leg. Armii „Łódź”. Od 1 IX 1939 walczył na głównej linii oporu Armii „Łódź”, potem w walkach odwrotowych wycofując się w kierunku Puszczy Kampinoskiej. 14 IX 1939 razem z zgrupowaniem gen. W. Thommégo przebił się do Kazunia. Brał udział w obronie Modlina. Po kapitulacji Modlina 29 IX 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu II C w Woldenbergu. W I 1945 ewakuowany z grupą jeńców w głąb Niemiec. Po odzyskaniu wolności w V 1945 wyjechał do Włoch, gdzie wstąpił do II Korpusu gen. W. Andersa, z którym został ewakuowany we IX 1945 do Wlk. Brytanii. Awansowany do stopnia płk dypl. sł. st. piech. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie. Brał aktywny udział w życiu emigracji polskiej. W latach 1980-1984 pełnił funkcję ministra Obrony Narodowej w rządzie na uchodźstwie. Był też kanclerzem kapituły OOP.
Mianowany gen. bryg. 11 XI 1983.
Zmarł 18 VI 1986 w Londynie. Pochowany na cmentarzu Gunnersbury.
Odznaczony: VM kl. IV nr 00153 /za kampanię wrześniową 1939/, kl. V, KW, OP kl.5, ZKZ.
Roczniki oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939;
W. Chocianowicz. W 50 –lecie powstania MSWoj. w Warszawie. Londyn 1969;
M. Bielski. GO „Piotrków” 1939. W-wa 1990;
T. Kryska – Karski – St. Żurakowski. Generałowie Polski Niepodległej. W-wa 1991.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=562
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 279 i 352 (dalej: Głowacki).
Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 398 (dalej: Wróblewski).
http://www.stankiewicze.com/vm/vm_so.htm - Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari (dalej: Lista – Stankiewicze).
Uwagi:
Głowacki, s.279: "Odcinek "Twierdza" po odejściu 30 DP do Kazunia przejął dowodca 3 pp Leg. ppłk dypl. J. Z. Berek ze swym pułkiem i 4 batalionem marszowym 32 pp, wcielonym do 1 batalionu 3 pp Leg. mjr. T. Danilewicza, oraz część 2 dywizjonu 2 pal Leg. ( 6 bateria) kpt. L. Syskiego."
Wróblewski, s.398:
Dowództwo armii „Łódź” i „Warszawa” 29 IX 1939r.
Rozkaz do 2 dywizji piechoty Legionów
[….]. Za wybitne zasługi na polu chwały nadaję niżej wymienionym żołnierzom 2 DP Leg. krzyże Virtuti Militari następujących stopni:
3 pp Leg., dca pułku ppłk dypl. Jan Berek - Virtuti Militari 4 kl.
Juliusz Rómmel
gen. dyw.
Dowódca armii „Łódź” i „Warszawa”
Lista – Stankiewicze: Berek Jan Zygmunt Emil - ppłk dypl. - PSZ - VM IV kl. - 1939-45.
Ostatnie zmiany: 2012-02-21 08:59:18 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
