# 1936 - na Dywizyjnym Kursie Podchorążych 14 DP przy 58 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Poznaniu (zasadnicza służba wojskowa);
# 1938 - promowany na stopień ppor. rez.;
# 1939 - zmobilizowany na stanowisko dowódcy II plutonu 2 kompanii "Osieczna" w batalionie Obrony Narodowej "Leszno";
Odznaczenia:
Państwowa Odznaka Sportowa
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
wraz z baonem ON "Leszno", m.in. w obronie Warszawy
Florian Czesław Bartkowiak urodził się 18 kwietnia 1913 roku w Königswille w Cesarstwie Niemieckim (dzisiejsza Królewska Wola, powiat oleśnicki, województwo dolnośląskie) jako syn Władysława i Anastazji z Kmiećkowiaków. W 1914 roku wraz z rodzicami i rodzeństwem wrócił do Wielkopolski. W roku 1922 przeniósł się do Leszna, gdzie uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie do miejscowego gimnazjum. W tym okresie był aktywnym sportowcem, uprawiając boks, siatkówkę i piłkę nożną. Grał również na pozycji bramkarza w zespole piłkarskim Polonia 1912, czyniąc to pod pseudonimem "Olmarski", gdyż za występy w klubie sportowym mógł zostać usunięty ze szkoły. 7 marca 1926 roku wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego. Harcerskie przyrzeczenie złożył 26 kwietnia 1926 roku, a następnie w ramach 1 Drużyny Harcerskiej im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Lesznie osiągał kolejno stopnie młodzika (30 sierpnia 1926), wywiadowcy (27 września 1927), ćwika (7 sierpnia 1930) i harcerza orlego (12 lutego 1931). Od 1935 roku należał do I zastępu "Żubrów" 7 Drużyny Harcerskiej im. gen. Henryka Dąbrowskiego przy Rodzinie Kolejowej w Lesznie. Był członkiem Rady Drużyny, a w roku 1938 na obozie w Suwałkach wszedł w skład komendy, pełniąc funkcję oboźnego. Ukończywszy naukę w 1934 roku, pracował m.in. w leszczyńskim magistracie, a od roku 1937 - w lokalnej ekspedycji towarowej Polskich Kolei Państwowych. Był ponadto zatrudniony jako instruktor Przysposobienia Wojskowego. W 1936 roku odbył zasadniczą służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy 14 Dywizji Piechoty przy 58 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Poznaniu. W roku 1938 otrzymał promocję na stopień podporucznika rezerwy. W 1939 roku został zmobilizowany na stanowisko dowódcy II plutonu 2 kompanii "Osieczna" w batalionie Obrony Narodowej "Leszno". W kampanii polskiej we wrześniu 1939 roku walczył na szlaku bojowym od Wielkopolski po Warszawę. Ciężko ranny w obronie stolicy, zmarł w Szpitalu Świętego Jana Bożego w Warszawie.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 69 (dalej: KPŻP).
Florian Bartkowiak, oprac. T.S. (maszynopis, archiwum rodzinne).
Handke W., Tajna Siódemka. Harcerska konspiracja w Lesznie. 7 Drużyna Harcerska im. gen. Henryka Dąbrowskiego przy Rodzinie Kolejowej w Lesznie, Leszno 2020, s. 33, 40-41 (dalej: Handke 2020).
[1] a) Czesław (źródło: archiwum rodzinne / rodzinna tradycja); b) Cz. (źródło: KPŻP); c) brak danych (źródło: Handke 2020); [2] a) baon ON "Leszno" (źródło: archiwum rodzinne; Handke 2020, s. 40-41); b) 55 pp (źródło: KPŻP); [3] a) 26 września 1939 (źródło: KPŻP); b) 28 września 1939 (źródło: archiwum rodzinne; Handke 2020, s. 41);
Ostatnie zmiany: 2023-01-04 00:22:43 przez redakcja |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -