Alfons Ignacy Banaszkiewicz urodził się 20 lipca 1912 r. w Poznaniu. Uczył się w Korpusie Kadetów Nr 3 w Rawiczu, gdzie w czerwcu 1932 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1932-1933 odbywał służbę wojskową w kompanii pionierów w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Po ćwiczeniach odbytych w 1934 r. awansowany do stopnia podporucznika rezerwy ze starszeństwem od 1 stycznia 1935 r. i przydziałem mobilizacyjnym do 70 pułku piechoty w Pleszewie na stanowisko dowódcy plutonu. Ewidencyjnie podlegał wówczas PKU Poznań - Powiat. W sierpniu 1939 r. zmobilizowany i wcielony do 70 pp. W wojnie obronnej Polski we wrześniu 1939 r. wziął udział na stanowisku zastępcy dowódcy, a następnie dowódcy plutonu pionierów 70 pp w składzie 17 Dywizji Piechoty. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą. Poległ 18 września w walce z Niemcami w Tułowicach.
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Poszukiwania mogiły:
Źródła:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 64.
Biuro Informacji i Poszukiwań PCK, sygn. 7893, Pełnomocnik P.C.K. na Pow. Sochaczew, Wykaz poległych i zmarłych pochowanych na terenie gm.: Tułowice, [Sochaczew], [1946] (rękopis), poz. 9.
Głowacki L., 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969, Aneks 2 - s. 164, Aneks 4 - s. 180.
Bauer P., Polak B., Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982, s. 474.
