Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari kl.V (nr 13527),
Krzyż Walecznych - 3x,
Krzyż Partyzancki,
Krzyż Kawalerski OOP,
Medal za Zasługi dla Obronności Kraju,
Medal Zwycięstwa i Wolności,
Medal za Wojnę 1939.
Wrzesień 1939 - szlak bojowy:
Data śmierci:
30 lipiec 2001
Miejsce śmierci:
w Czarnym Dunajcu
Obecne miejsce spoczynku:
Cmentarz Parafialny w Czarnym Dunajcu
Lokalizacja grobu:
Upamiętniony:
Forma upamiętnienia:
Życiorys:
Ur. 28 III 1911 w Krakowie jako syn Antoniego i Marii z d. Bałko. Do szkoły powszechnej uczęszczał we Lwowie, gdzie od 1922 naukę kontynuował w XII Państwowym Gimnazjum im. S. Szczepanowskiego / matematyczno-przyrodnicze/. W 1925 przenosi się z rodzicami do Tuszymy pow. Dębica. Dalszą naukę podjął w Państwowym Gimnazjum Męskim im. S. Konarskiego / humanistycznym/ w Mielcu gdzie w 1930 uzyskał świadectwo dojrzałości. Od IX 1930 do VIII 1933 przebywa w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Maz. – Komorowie. Awansowany do stopnia ppor. sł. st. piechoty 1 VIII 1933 z przydziałem do dalszej służby zawodowej w 3 pp Leg. w Jarosławiu na stanowisko dowódcy plutonu. Do stopnia por. sł. st. awansowany 1 I 1936. Później dowódca kompanii. Jako wzorowy oficer otrzymuje zgodę przełożonych na podjęcie studiów w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Wiosną 1938 zdaje egzaminy i zostaje przyjęty do WSW na promocję 1938-1940. Po ukończeniu 1 roku studiów latem 1939 odbywa praktyki liniowe. W sierpniu 1939 w związku z zagrożeniem wybuchu wojny zostaje przydzielony jako oficer informacyjny do sztabu 2 DP Leg. W kampanii wrześniowej 1939 przeszedł szlak bojowy 2 DP Leg. Walczył z wrogiem na Ziemi Łódzkiej i w bojach odwrotowych do Modlina. W obronie Modlina dowodził kompanią 3 pp Leg. Po kapitulacji Modlina znalazł się w niewoli niemieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Działdowie. W X 1939 zgodnie z umową kapitulacyjną został zwolniony z obozu. Zamieszkał w Bochni. Od początku 1940r. nawiązał pierwsze kontakty konspiracyjne w Bochni i Krakowie. Od III 1940 żołnierz NOW. Współorganizator siatki konspiracyjnej NOW na terenie pow. Bochnia. Potem przeniesiony do Krakowa gdzie od przełomu 1941/42 był szefem sztabu Komendy Okręgu NOW Kraków. W pierwszej połowie 1942 zostaje k-dtem Podokręgu NOW Kraków-Południe. W V 1942r. przeniesiony do Tarnowa na stanowisko k-dta Podokręgu NOW Tarnów gdzie odbudowywał struktury tej organizacji po przeprowadzonych przez okupanta aresztowaniach. Musiał często zmieniać miejsca pobytu. Organizował szkolenia wojskowe członków NOW. Wiosną 1943 w wyniku akcji scaleniowej, przeszedł do AK. 3 maja 1943 awansowany do stopnia kpt. sł. st. piechoty. Objął wtedy stanowisko zastępcy k-dta Obwodu AK Tarnów. Od lutego 1944 do XI 1944 k-dt Obwodu AK Tarnów. W okresie przygotowań do akcji „Burza” kierował na podległym terenie organizowaniem oddziałów partyzanckich oraz odtwarzał 1 batalion 16 pp AK którego objął dowództwo. 4 VIII 1944 zarządził mobilizację sił batalionu. Pod jego dowództwem batalion stoczył wiele walk z oddziałami niemieckimi. 2 IX 1944 na czele batalionu stoczył wielogodzinny bój z Niemcami pod Jamną. 22 X 1944 batalion zostaje rozwiązany, a d-ca przechodzi ponownie do konspiracji. W XI 1944 zostaje mianowany II zastępcą k-dta Inspektoratu AK Tarnów. Podlegają mu sprawy wyszkolenia i dywersji. 12 XII 1944 został przeniesiony do sztabu K.O AK Kraków na stanowisko oficera operacyjnego w Oddz. III K.O. Kraków. Do Krakowa dotarł na początku stycznia 1945. Awansowany do stopnia mjr-a sł. st. z starszeństwem od 1 I 1945. Po rozwiązaniu AK 19 I 1945 wyjechał do Tarnowa. Podjął pracę zawodową jako technik geodeta w Dyrekcji Gazu Ziemnego. Organizował struktury tarnowskiego rejonu WiN. Zagrożony aresztowaniem przez UB w X 1947 wyjechał z rodziną do Krakowa. Od XI 1947 pracuje w Spółdzielni Pracy Tkaczy i Dziewiarzy. Wkrótce przenosi się do placówki spółdzielni w Czarnym Dunajcu gdzie zamieszkał już na stałe. Od 1963 po zmianach organizacyjnych w spółdzielczości, był pracownikiem umysłowym zakopiańskiej Spółdzielni Odzieżowej „Tatrzańska Jedność”. W 1976 przeszedł na emeryturę. Był prezesem Koła ZBOWiD w Czarnym Dunajcu. Awansowany do stopnia ppłk-a. Zbierał materiały archiwalne i dokumentował dzieje AK. Opublikował swe wspomnienia pt. „Bitwa pod Jamną”. W 1989 był współorganizatorem Związku Żołnierzy AK w Nowym Targu.
Rozkazem NW WP z X 1944 mógł używać tytułu oficera dyplomowanego.
Zmarł 30 lipca 2001 w Czarnym Dunajcu. Pochowany na cmentarzu Parafialnym w Czarnym Dunajcu. 29 III 2008 odsłonięto w jego rodzinnym domu w czarnym Dunajcu tablicę poświęconą jego pamięci. Pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Odznaczony VM kl. 5 nr 13527, KW 3x, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Kawalerskim OOP, Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Medalem za Wojnę 1939.
Od 29 X 1939 był żonaty z Barbarą Żurowską, zm. 17 V 1972, miał córki Ewę, Beatę i synów Krzysztofa i Jerzego.
Dziennik Personalny MSWoj. Nr 9 z 15 VIII 1933;
R. Rybka – K. Stepan. Awanse oficerskie w WP 1935-1939. Kraków 2003;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
T. Łaszczewski. Biogram E.A. Borowskiego. MSUDN 1939-1956r.,t. 8, s. 19-21, wyd. Kraków 2002r.;
A. Pietrzykowa. Region tarnowski w okresie okupacji niemieckiej 1939-1944. Kraków 1984;
W. Chocianowicz; W 50 – lecie powstania WSWoj. w Warszawie. Londyn 1969;
K. Sikora. Szlakiem I Batalionu „Barbara” 16 pp AK. W-wa 2008.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=562
Wspomnienia / relacje:
Historia pochówku:
Źródła:
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 349.
Uwagi:
Ostatnie zmiany: 2012-02-04 01:09:27 przez BlazejK |
Jeżeli chcesz uzupełnić lub zmienić dane wciśnij -
