Ksawery 1906-1915;
Krystyna 1907-2001;
Róża 1909-1997;
Jerzy Grzegorz 1911-2002;
Teresa 1914-1992;
Michał 1915-2009;
Juliusz 1916-1944;
Aleksander 1920-1923;
Józefa 1923-2007;
Zofia 1927 - ?;
W dniu 27 IX 1939 r. ciężko ranny w nogę przebył dwie amputacje i 13 XI 1939 r. zmarł w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. W szpitalu brakowało wtedy światła, środków opatrunkowych, żywności i wody. Alfred mimo pragnienia odstępował rannym kolegom swoją porcję wody, mówiąc: "oni będą jeszcze żyli, ja i tak umrę".
Michał Żółtowski - Związek Rodu Żółtowskich – Kwartalnik Nr 15, edycja elektroniczna, Skierniewice, styczeń-marzec 1997.
Alfred, ur. 2 XII 1918 r. we Fryburgu Szwajcarskim z rodziców Jana i Ludwiki z Ostrowskich, spędził dziecinne lata w Czaczu w woj. poznańskim. Szkołę średnią z maturą ukończył w gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego (typ klasyczny stary) w Poznaniu, w 1937 r. W tym czasie zdobył kilka pierwszych nagród na konkursach hipicznych dla młodego pokolenia. Ukończył 2 lata prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1939 r. razem ze starszym bratem Juliuszem wstąpił jako ochotnik do kwaterującego w Czaczu 17 pułku ułanów na własnym koniu i z pułkiem odbył całą kampanię. Pośmiertne został odznaczony orderem Virtuti Militari za postawę w czasie walk w Kampinosie. Do odznaczenia przedstawił go dowódca plutonu por. Marian Węclewicz (który będąc prawnikiem reprezentował Polskę na procesie norymberskim). W Puszczy Kampinowskiej Węclewicz wskazał Alfredowi eksponowane stanowisko, którego miał bronić sam za pomocą rusznicy przeciwczołgowej. Pułk posunął się dalej, a Węclewicz dopiero po kilku godzinach zorientował się, iż zostawił wystawionego na prawie pewną śmierć młodego ochotnika. Gdy wrócił, zastał go na wyznaczonym miejscu. Uważał, że determinacja młodego chłopca zasługuje na odpowiednie uznanie.
Michał Żółtowski - Związek Rodu Żółtowskich – Kwartalnik Nr 15, edycja elektroniczna, Skierniewice, styczeń-marzec 1997.
Воспоминания:
Dowódca Alfreda rtm. Sielecki w rozmowie z autorem powiedział o nim: "Szedł do walki jak na polowanie". Również Eryk Brabec, z którym się wtedy spotykał, mówił z uznaniem o wielkiej odwadze Alfreda. Za nią otrzymał "Virtuti", scena w Kampinosie była tylko fragmentem.
Michał Żółtowski - Związek Rodu Żółtowskich – Kwartalnik Nr 15, edycja elektroniczna, Skierniewice, styczeń-marzec 1997.
История захоронения:
Поиски могилы:
Источник:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września N-Z, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s.340.
Czesław Knoll, Olgierd Matuszewski - "Wielkopolska Brygada Kawalerii". Poznań 1988r., s.59 - Aneks 7 Lista wiadomych poległych żołnierzy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w latach 1939 - 1945. 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego.
Roman Abraham – "Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury ". Warszawa 1969, s.372 - poz.7.
Комментарии:
Istnieją rozbieżne informacje co do stopnia: ułan lub kpr. pchor.
Czesław Knoll, Olgierd Matuszewski - "Wielkopolska Brygada Kawalerii". Poznań 1988r., s.59 - Aneks 7 Lista wiadomych poległych żołnierzy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w latach 1939 - 1945. 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego - ułan.
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września N-Z, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993 - kpr. pchor.
Последние изменения: 2011-06-09 21:19:43 by BlazejK |
Если Вы хотите изменить данные, нажмите -
