Личная карточка

Брат и/или сестра:
Семейное положение:	żonaty
Супруг:	Aniela Gulczyńska
Дети:	Ryszard Gulczyński, Jerzy Gulczyński
Последний адрес:	Pruszcz Gdański, ul. Chopina 7A/9

Национальность:	polska
Образование:	zawodowe
Профессия:	kowal, ślusarz

Вероисповедание:	rzymskokatolickie
Академическая степень:	brak
Должность:

Военная обязанность:	żołnierz, zasadnicza służba wojskowa

Персональный номер:
Поветовый военный комиссариат (ПВК):	Gniezno
Районный военный комиссариат (РВК):
Воинское формирование:	Armia Poznań

Род оружия или службы:	Artyleria
Звание:	szer.
Был в составе (1 сентября):	17 DP
Подразделение:	17 pal

Должность (1 сентября):	Kowal -ślusarz w kuźni pułku
Был в составе (после 1 сентября):	17 Pułk Artylerii Lekkiej
Должность (после 1 сентября):	Kowal -ślusarz w kuźni pułku

Военная служба:	17 Pułk Artylerii Lekkiej w Gnieźnie W dniu wybuchu wojny w służbie wojskowej
Награды:
Сентябрь 1939 - боевой путь:

Дата смерти:	08 czerwiec 1968
Место смерти:	Pruszcz Gdański
Настоящее место погребения:	Pruszcz Gdański, Cmentarz Komunalny
Расположение могилы:
Ознаменование:
Форма поминовения:

Биография:	Urodzony 3 listopada 1913 roku w Szczytnikach Czerniejewskich.Do 1939 roku pracował w rodzinnej kuźni . Powołany do służby wojskowej w 17 PAL w lutym/marcu 1939 roku. Kampania wrześniowa 1939 roku szlak bojowy 17PAL. W październiku 1939 pod Garwolinem dostaje się do niewoli niemieckiej. Podczas przewożenia do oflagu w okolicach Wałcza ucieka razem z 2 żołnierzami z pociągu stojącego przed miejscowością Gniezno. Wyłamują deski w podłodze wagonu i uciekają z transportu.Przez rok ukrywa się w stogu siana u swoich rodziców w Szczytnikach Czerniejewskich. W 1940 roku przy pomocy miejscowych Polaków i znajomych Niemców wyrabia sobie dokumenty i przenosi się do rodziny w Poznaniu gdzie podejmuje pracę na kolei.W 1943 roku dochodzi do aresztowania wszystkich Polaków pracujących na kolei w Poznaniu. Transporty niemieckie były okradane aż w końcu doszło do wykolejenia pociągu pod Poznaniem. Oskarżono o sabotaż polskich pracowników kolei. Stanisław Gulczyński dzięki wstawiennictwu Niemców nie został rozstrzelany tylko przeniesiony do prac drogowych gdzie jeździł walcem parowym. Tak doczekał końca wojny. Kiedy weszły wojska radzieckie ,wszystkich młodych mężczyzn wcielano do LWP, Milicji albo wywożono w głąb ZSRR. Stanisław wybrał służbę w Milicji. W 1945 roku skierowano go do szkółki milicyjnej w Toruniu wraz z dużą grupą poznaniaków. W szkółce został szefem kompanii szkolnej. Po kilku miesiącach doszło do dezercji dużej grupy słuchaczy, Stanisław Gulczyński bojąc się represji również dokonał ucieczki z jednostki. W lutym roku 1946 dotarł do Pruszcza Gdańskiego. W tej to miejscowości pracował juz w Milicji jego szwagier sierżant Stefan Teperowicz który pomógł mu znaleźć dom i pracę w cukrowni. W cukrowni pracował do 1963 roku. Ze względu na chorobę nogi przeszedł na rentę. Zmarł 8 czerwca 1968 roku.
Воспоминания:
История захоронения:
Источник:	Archiwum rodzinne / rodzinna tradycja (Dariusz Wróbel).
Комментарии: