Ur. 6 II 1912w Jarosławiu. Uczył się w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie, gdzie w 1932 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1932-1934 w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. Promowany na stopień ppor. sł. st. kaw. 15 VIII 1934 z przydziałem do 12 p. ułanów w Białokrynicy k. Krzemieńca na stanowisko d-cy plutonu. W latach 1937-1939 d-ca plutonu w 6 dak w Żółkwi. Do stopnia por. awansowany 19 III 1939.
W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku oficera łącznikowego 6 dak do sztabu Kresowej Brygady Kawalerii w składzie Armii „Łódź”. Od 3 IX 1939 brał udział w walkach osłonowych północnego skrzydła Armii „Łódź”, potem w walkach odwrotowych przez Kampinos w kierunku Warszawy. Poległ w walce 22 IX 1939 w Łomiankach podczas przebijania się do Warszawy.
Pochowany na cmentarzu w Kiełpinie Poduchowym.
Odznaczony: VM nr 14084.
Księga Pamiątkowa Kadetów II RP. W-wa 2001;
S. Radomyski. Zarys Historii szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu 1922-1939. W-wa 1989; Dziennik Personalny MSWoj. Nr 12 z 15 VIII 1934;
R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006;
L. Głowacki. 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939. Lublin 1969.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=34&sub=566
Erinnerungen:
Burial Geschichte:
Grabsuche:
Quellen:
Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. I, Żołnierze września A-M, kom. red. B. Affek-Bujalska i in., wstęp i red. nauk. E. Pawłowski, Pruszków 1993, s. 325.
Głowacki L., Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985, s. 250 i 336 (dalej: Głowacki).
Wróblewski J., Armia „ Łódź ” 1939, Warszawa 1975, s. 406 (dalej: Wróblewski).
Wesołowski A., Ostatni meldunek majora Juniewicza z walk pod Łomiankami we wrześniu 1939 r.. „ Gazeta Łomiankowska”. Nr 19 (151) (10 września 2004), s. 6-7 (dalej: Wesołowski).
Bemerkungen:
Wróblewski:
Kresowa Brygada Kawalerii:
Dowódca armii „Warszawa” rozkazem z dnia 28 IX 1939r. nadaje krzyż Virtuti Militari
niżej wymienionym żołnierzom Kresowej BK:
śp. por. Kiwała Mieczysław (ze sztabu brygady) - Virtuti Militari 5 kl.
Juliusz Rómmel
gen. dyw.
Dowódca armii „Warszawa”
Wesołowski: " Zanim doszło do poważniejszych walk z Niemcami, opisanych w publikowanym obok meldunku, do zgrupowania mjr. Juniewicza dołączyły kolejne oddziały kawaleryjskie – spieszony dywizjon 8 pułku strzelców konnych z Pomorskiej Brygady Kawalerii i znaczna część 6 pułku strzelców konnych z Kresowej Brygady Kawalerii, która tworzyła dywizjon pod dowództwem rtm. Wacława Zachoszcza. Jego dzieje opisał por. Mieczysław Bielecki (c. ranny 22.9 w Łomiankach). Oto fragment tej relacji: „17.IX.39 o godz. 9.00 byliśmy już w Puszczy Kampinoskiej w rejonie gajówki Młynisko. Naszym dywizjonem dowodził rtm. Zachoszcz, 2. szwadronem ja, 3. por. Kiwała, szwadronem ckm rtm. Aleksander Filipecki. O godz. 19.00 tego dnia dywizjon rozpoznaje miejscowość Sadowa i szosę Warszawa – Modlin, ponieważ patrole zameldowały o zgrupowaniu wojsk zmotoryzowanych w rej. Sadowej. Dochodzi do wypadu na czołgi. Duże straty ponosi 3. szwadron. Po powrocie z rozpoznania dywizjon otrzymał swój odcinek i na nim przebywaliśmy do 22.IX.39 (...) W dniu 19.IX w godzinach porannych w czasie wypadu zginął por. Kiwała w m. Sadowa, zdobywając gniazdo ckm. Dowództwo szwadronu objął por.Waldemar Tyrakowski (...)”. I w tej relacji pojawia się postać dzielnego porucznika, którego mjr Juniewicz przedstawił przełożonym do najwyższego polskiego odznaczenia wojskowego. W wydanym w dniu 21.IX rozkazie dziennym nr 1 dowódcy Obrony Warszawy gen. Czumy znalazł się następujący punkt: „Wniosek na odznaczenie Krzyżem „Virtuti Militari” Śp. por. Kiwałę Mieczysława z 6 płk za wybitne męstwo osobiste w dniach 17 i 18.IX.1939r., w wyniku czego nakazana linia została utrzymana, przedstawiam do odznaczenia krzyżem „Virtuti Militari V klasy”.
Letzte Änderungen: 2012-06-07 21:34:21 by redakcja |
Wenn Sie die Daten ändern möchten, drücken Sie -
